top of page

EEG BIOFEEDBACK

Trening fal mózgowych

Z treningów biofeedback korzystali początkowo astronauci w NASA, z czasem biofeedback znalazł zastosowanie w medycynie. Do opracowania terapii Biofeedback skłoniło naukowców odkrycie świadczące o tym, że ludzki mózg jest w stanie wyuczyć się nowego wzorca pracy. 

Zastosowanie
Biofeedbacku EEG

Napięcie psychofizyczne i psycho-emocjonalne, ADHD, ADD

nadruchliwość, niespokojne poruszanie się, nadmierna gadatliwość

odczuwanie nadwrażliwości na stres

wybuchy gniewu, nieśmiałość i wycofanie 

Zaburzenia koncentracji uwagi i pamięci, deficyty uwagi

trudności w nauce

zaburzenia procesu uczenia się (dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia)

roztargnienie, nadmierne „bujanie w obłokach”

problemy z decydowaniem i organizowaniem (trudności w podejmowaniu decyzji, organizowaniu myśli, planowaniu działań)

Brak motywacji, apatia w działaniu

wypalenie zawodowe

spowolnienie, trudność z gromadzeniem energii do pracy, małomówność, poczucie osłabienia, zmęczenia

depresja

Zaburzenia snu

nadmierny stres, napięcie odczuwane w ciele, gonitwa myśli

Efekty treningów Biofeedback EEG

Ilość sesji potrzebnych do osiągnięcia efektu terapeutycznego zależy głównie od problemu, z jakim zgłasza się pacjent – w przypadku lekkich problemów z koncentracją czy stresem wystarcza zwykle 10 sesji, natomiast przy pracy z dziećmi z ADHD czy autyzmem może okazać się konieczne przeprowadzenie nawet 60 sesji.

Poprawa stanu emocjonalnego

niwelacja stanów lękowych

wzrost pewności siebie

Polepszenie koncentracji

polepszenie funkcjonowania intelektualnego

Redukcja stresu

relaks umysłu i ciała

Pobudzenie motywacji

energia do działania

Jak wygląda trening Biofeedback EEG

Krok 1:

Przygotowanie

  • Osoba siada w wygodnym fotelu.

  • Terapeuta nakłada kilka elektrod EEG (zazwyczaj 2–5) w określonych punktach na skórze głowy, według tzw. systemu 10–20 (np. C3, C4, Fz).

  • Elektrody nie „wysyłają” sygnału – tylko odbierają aktywność elektryczną mózgu.

  • Na płatki elektrod nakłada się żel lub pastę przewodzącą.

Krok 2:

Pomiar i kalibracja

  • Oprogramowanie zbiera sygnał EEG i pokazuje terapeucie wykres aktywności fal mózgowych:

    • delta (0.5–4 Hz) – sen, głęboki relaks, regeneracja

    • theta (4–8 Hz) – marzenia, senność, dekoncentracja

    • alfa (8–12 Hz) – odprężenie, koncentracja

    • SMR (12–15 Hz) – spokojna uwaga, stan optymalny

    • beta (15–30 Hz) – aktywność, czujność, myślenie logiczne

    • gamma (30–45 Hz) – integracja sensoryczna, percepcja

Terapeuta analizuje wstępny zapis i ustawia cel treningu, np.:

  • zwiększenie SMR i alfa,

  • obniżenie theta i wysokiej bety (np. przy ADHD, nadmiernym stresie, problemach ze snem).

Krok 3:

Trening właściwy

To najbardziej charakterystyczny moment treningu:

🧩 Osoba patrzy na ekran, na którym wyświetla się gra, film lub animacja sterowana aktywnością mózgu.

Przykłady:

  • Samolot leci wyżej, gdy mózg wytwarza „pożądane” fale (np. SMR).

  • Film gra płynnie, gdy mózg jest w stanie skupienia i relaksu, a zatrzymuje się, gdy traci równowagę.

  • Dźwięki lub muzyka stają się przyjemniejsze, gdy osiągane są właściwe parametry EEG.

🎯 Celem jest nauczenie mózgu utrzymywania wzorca sprzyjającego koncentracji, spokoju i efektywności.

bottom of page